قفل آسانسور - شرکت اسانسور و پله برقی امید پیمای بهروز

قفل آسانسور:

در سال‌های ابتدایی همه‌گیر شدن نصب آسانسور‌ها در ساختمان‌های مرتفع یک اپراتور به‌طور مداوم در کابین آسانسور مستقر بود که یکی از وظایف این اپراتور باز و بسته کردن درب آسانسور بود؛ در سال‌های 1864 الی 1887 باز و بسته شدن درب آسانسور از حالت دستی به حالت اتوماتیک تغییر کرد و اولین قفل های درب آسانسور نیز در این سال‌ها ساخت شد .

یکی از مهم‌ترین وظایف قفل درب آسانسور اطمینان از بسته بودن درب آسانسور در تمام طول مدت حرکت آسانسور می‌باشد، برای باز کردن قفل درب آسانسور به کلید‌های مخصوص نیاز است که سرویسکاران آسانسور در زمان سرویس آسانسور از ان برای باز کردن درب استفاده می کنند هم‌چنین آتشنشان‌ها نیز از این کلید‌ها برای نجات مسافران در زمان گیر‌کردن آسانسور استفاده می‌کنند.

انواع کلید قفل درب آسانسور
با مرور زمان شکل و عملکرد قفل‌های درب آسانسور تغییر کرد و به دنبال آن کلید قفل درب آسانسور‌ها نیز دچار تحول شدند؛ در سال‌های 1940 الی 1960 از قفل‌های درب آسانسور معروف به قفل شیندلری رواج پیدا کرد، این قفل درب‌ها معمولا بر روی درب‌های لولایی آسانسور بسته می‌شد، در انتهای زبانه بازوی قفل‌های درب قدیمی دو حفره به قطر 4 میلیمتر وجود داشت، این قفل‌ درب‌های آسانسور با کلیدی موسوم به کلید دو گوش باز می‌شدند.

قسمت انتهایی کلید‌های قفل درب آسانسور یعنی قسمتی که در دست می‌گیریم می‌تواند اشکال مختلفی داشته‌باشد اما قسمت درگیر با قفل آن‌ها یکسان هستند؛ در کلید‌های دو گوش قسمت درگیر با قفل درب به شکل میله‌ای و تخت بوده که در انتهای آن دو زبانه دقیقا برابر با حفره‌ها وجود داشته که با گردش آن می توانستند بازوی قفل را تکان دهند و زبانه درب که در چهارچوب درگیر بوده آزاد و درب آسانسور باز می‌شد.

البته بعضی از قفل درب آسانسور‌های قدیمی کلیدی داشتند به‌نام کلید پلاستیکی درب اتوماتیک که تقریبا شبیه به قلاب بافتنی بزرگ و تخت بوده که با استفاده از سر قلاب مانند قفل درب آسانسور را باز می‌کردند.

امروز از کلید سه گوش برای باز کردن درب انواع آسانسور‌ها استفاده می‌شود؛ به‌جز کلید قفل درب‌هایی که به آن اشاره کردیم کلید‌های دیگری مانند کلید 300، 400 و 500 شیندلر، کلید‌های استوانه‌ای شیاردار، کلید‌های قفل سیلندری و… نیز وجود دارند که مانند کلید سه گوش پرکاربرد نیستند.